Frans Sigmans, weer helemaal in vorm

EUROPA MOTOCROSS LICHTENVOORDE      1 september 1974

Het sluitstuk van het internationale crossgebeuren was dit jaar de Europa Motocross van Lichtenvoorde. Om weer internationale rijders aan het werk te zien zal men moeten wachten tot het seizoen 1975 begint. Troost voor de crossliefhebbers is wel dat deze laatste cross een duidelijke Nederlandse overwinning opgeleverd heeft.

De vraag was of Gerrit Wolsink zich weer tot zo’n goede conditie had opgewerkt om Geboers en de Zweden Hammargren, Enequist en Palm van het lijf te houden. Dat het gevaar voor hem uit de Nederlandse hoek zou komen was vooral voor het publiek aantrekkelijk. In een internationaal, gezelschap is een duel om de eerste plaats door landgenoten natuurlijk dubbel aantrekkelijk.

Wolsink liet er in de eerste manche geen gras over groeien wat zijn bedoelingen waren. Zijn Suzuki was de eerste machine die uit de bocht kwam met Sylvain Geboers op hetzelfde merk als tweede. De Zweed Björn Casserborg lag op de derde plaats. Een kleine botsing met Ove Högberge was voor Toon Karsmakers fataal want zijn machine sloeg af en hij zou eenzaam op de laatste plaats aan de eerste manche beginnen. In de race kon hij zijn positie ook niet meer verbeteren en werd dan ook als laatste afgevlagd.

Aan de kop gebeurden onverwacht en dingen. Geboers die achter Wolsink joeg kwam plotseling als vierde door. In het bos had Frans Sigmans kans gezien om zowel Geboers als Uno Palm te passeren en begon nu kopman Wolsink te bedreigen. In hun gevecht om de eerste plaats liepen zij steeds verder van Geboers en Palm weg, zo ver dat al vroeg in de race gezegd kon worden dat een van hen zou gaan winnen, ondertussen had zich bij Geboers en Palm Manfred Blumhoff gevoegd.

Voor Geboers was dit blijkbaar het sein om harder te gaan want een moment leek het erop dat hij van Palm zou gaan weglopen. Palm voelde echter niets voor een vierde plaats en toen ontstond er een prachtig duel tussen deze twee om de derde plaats. Een einde kwam hier pas aan in de voorlaatste ronde. Geboers passeerde op het rechte eind razendsnel Palm, Palm remde echter Geboers eruit en vloog als eerste de bocht in. Geboers wist hem daarna weer te passeren door sneller te accelereren. Dat gaf de doorslag want Geboers wist een constante voorsprong van enkele meters op Palm te houden. Van een gevecht om de eerste plaats was inmiddels geen sprake. Frans Sigmans kon met geen mogelijkheid Wolsink bijhouden. Integendeel, Wolsink liep iedere ronde verder van Sigmans weg. Het was dan ook de H7 die met een grote voorsprong over de finish ging. Frans Sigmans werd tweede, Geboers derde gevolgd door Palm.

In plaats van de gebruikelijke drukte rond de start heerste er nu een doodse stilte. Het wachten was namelijk op Jörgen Enequist wiens Yamaha niet wilde starten.

Toen die eindelijk aansloeg kon de tweede manche van start gaan. De vraag was of deze weer zo’n uitstekende Nederlandse een-twee overwinning zou brengen als de eerste. Tenslotte was de prestatie van tweevoudig wereldkampioen Geboers, derde, niet, zo geweldig gezien zijn grote afstand op de winnaars, zodat hij mogelijk op een revanche in de tweede manche uit zou zijn.

Het was echter weer Wolsink die de zo belangrijke eerste bocht als kopman doorkwam. Geboers gaf hier een staaltje van zijn kunnen want op het korte gedeelte voor de finish wist hij Wolsink door prachtig stuurwerk te passeren. Frans Sigmans had direct aansluiting bij deze twee en deze strijd werd vrijwel een reprise van die uit de eerste manche. Op enkele meters achter de kopgroep kwam Uno Palm in de slag met Christer Hammargren. Na het verschillende malen wisselen van positie kwam Palm als winnaar tevoorschijn en na zich losgereden te hebben van Hammargren wierp hij zich op Geboers om de derde plaats. Gerrit Wolsink was inmiddels ongenaakbaar aan de kop.

Net als in de eerste manche was hij duidelijk de sterkste en liet het hele veld achter zich. Voor Geboers was de kans op een hogere klassering verdwepen toen zijn Suzuki slechter begon te lopen. Weliswaar liet zijn machine al na enkele ronden weer een gezond geluid horen maar toen waren Hammargren, Palm en Sigmans hem reeds voorbij. Ook deze manche was dus voor Wolsink die hier wel heeft laten zien dat hij in dit gezelschap werkelijk oppermachtig was. Uno Palm werd tweede met Frans Sigmans op een goede derde plaats. De onfortuinlijke Sylvain Geboers werd als vijfde afgevlagd na Hammargren.

 Ongenaakbare Gerrit Wolsink passeert Boersma,

 

Links: Sylvain Geboers, niet opgewassen tegen het door Wolsink en Sigmans ontketende Nederlandse geweld. Rechts: Ton van Heugten-Jaak Wery in gevecht met zich fel verwerende Frank den Edel-Dick Grootendorst, maar Wil van der Laan-Huig Vonk waren onbereikbaar.

De 250cc-senioren werden geregeerd in de eerste manche door Stef van de Sluis. Na de start was het alleen Jan Roesink die zijn tempo kon volgen maar ook dat duurde slechts enkele ronden en Roessink moest afhaken. Tussen Bennie Wilken en Roessink ging de strijd om de tweede plaats met op enige afstand Gerard Rond die alleen tussen de kopgroep en het veld reed. Roessink begon weg te lopen van Wilken, maar een nieuwe moeilijkheid werd voor hem Gerard Rond die in het begin wat achtergebleven was maar nu sterk opkwam. Achterblijver Hannink voelde al de adem van Stef van der Sluis in zijn nek en toen deze gelapt werd, was voor v. d. Sluis de weg helemaal vrij en Stef had dan ook een zeer ruime voorsprong bij de finish. Gerard Rond was Roessink gepasseerd en werd tweede, Roessink derde en Bennie Wilken vierde.

De tweede manche gaf Roessink, Wilken en Boudewijns in de eerste doorkomst. Wilken en Roessink reden zich al snel los van het veld en even leek het erop of het gevecht om de eerste plaats tussen deze twee rijders zou gaan. Bennie Wilken passeerde Roessink binnendoor en lag daarmee op kop. Jammer was dat zowel hij als v. d. Sluis uit zouden vallen. Math Hensen won de tweede manche na diep uit het veld te zijn opgekomen met Roessink als tweede en Gerrit de Haar op de derde plaats.

Ton van Heugten kwam als eerste weg bij de zijspannen. Frank den Edel en Wil van der Laan reden in zijn kielzog en tussen deze drie combinaties ging de strijd in de eerste manche. Ton van Heugten gaf van der Laan geen centimeter de ruimte tot dat Van der Laan op het gedeelte voor de jury opeens zijn kans vrij zagen Van Heugten passeerde. De eerste plaats dus voor Van der Laan, tweede werd Van Heugten en derde de sterk rijdende Frank den Edel.

In de tweede manche pakte Frank den Edel na een iel gevecht met Ton van Heugten de kop. Hij kon zijn plaats niet handhaven tegen het geweld van Van der Laan en Van Heugten die duidelijk de twee waren die gingen uitmaken wie winnaar zou worden. Ton van Heugten zou in tegenstelling tot de eerste manche nu de sterkste blijken, wat voor de totaaluitslag een tijdsbeslissing tengevolge had. Die zou in het voordeel van Wil van der Laan met passagier uitvallen. De derde plaats in de tweede manche was voor Frank den Edel gevolgd door Bens.

.

 V.l.n.r.: Math Hensen, Jan Roessink en Peter Herllngs, respectievelijk tweede, eerste en derde bij de 250 cc senioren, op het ereschavot.

DERK J. EVERS

UITSLAGEN

Senioren 250 cc: 1. Jan Roessink, Diepenheim; 2. Math Hensen, Ulestraten; 3. Peter Herlings, Gemert; 4. N. J. Maassen, Apeldoorn; 5. J. Braakhekke, RuurIo; 6. M. Schalkwijk, Amstelveen; 7. Frans Boudewijns, Zwijndrecht; 8. Gerrit de Haar, Doetinchem; 9. Marcel Deibergen, Arnhem; 10. Stef v. d. Sluis, Arnhem; 11. Jan Woessink, Harfsen; 12. B. v. Uffelen, Kootwijkerbroek; 13. Gerard Rond, Bennekom; 14. Bennie Wilken, Nw. Schoonebeek; 15. H. Haaker, Vijfhuizen; 16. RoeI Elting, Eefde; 17. Hans Eenink, Doetinchem; 18. Hans Ghielen, Asten; 19. J. v. d. Hoek, Amsterdam; 20. Hans Rietman, Terborg; 21. Rinie v. Laar, Dieren; 22. Dicky Woessink, Nw. Schoonebeek; 23. Sjaak v. Haren, Overasselt; 24. Ben Hannink, Olst.

Senioren zijspannen: 1. v. d. Laan-Vonk, Ter Aar; 2. v. Heugten- Wery, Stoutenburg; 3. Den Edel-Grotendorst, Gouda; 4. Bens- Martens, Reek; 5. Den Edel-v. d. Berg; 6. v. d. Mee-v. Goch, Schijndel; 7. v. Dussen-Plomp, Nieuwerkerk a.d. IJssel; 8. Verstegen-Roeffs, Schayk; 9. Lammertink-Lammertink, Rijssen; 10. A. Ridderhof, Schijndel; 11. Heuvelmans-v. Deursen, Valkenswaard; 12. Polman-De Jong, Groessen; 13. v. d. Laan-Baak, Ter Aar; 14. Seuntjes-Koster-Plomp, Zwijndrecht; 17 Kruisinga-Hellemons, Gouda.

Internationale 500 cc: 1. G. Wolsink, NL, Suzuki; 2. Fr. Sigmans, NL, Yamaha;  3. Uno Palm, S, Husqvarna;  4. Sylvain Geboers, B, Suzuki;  5. Jórgen Enequist. S Husqvarna;  6. W. Boersma; NL, Husqvarna; 7

Motor 6 september 1974